Παρά τις «μεγάλες νίκες» και τις «εκτυφλωτικές επιτυχίες» της κυβέρνησης στις αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής. Παρά τον διατεταγμένο και γλοιώδη θαυμασμό των συγκροτημάτων τύπου για τον πρωθυπουργό «που αν δεν υπήρχε, έπρεπε να τον είχαμε εφεύρει». Παρά την προπαγάνδα που εδώ και μήνες μας πιπιλίζει τον εγκέφαλο κάθε βράδυ στις οκτώ, το ΔΝΤ ήρθε στην Ελλάδα για «προσφέρει» το πολυπόθητο πακέτο στήριξης.
Μόνο που το πρώτο πακέτο που παραδόθηκε ήταν το καινούριο πακέτο μέτρων για τον ελληνικό λαό, δείχνοντάς μας ξεκάθαρα ποιος σκοπεύουν κυβέρνηση- ΕΕ-ΔΝΤ να σηκώσει στις πλάτες του την κρίση τους. Κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, αύξηση του ΦΠΑ στο 23%, απελευθέρωση των απολύσεων είναι εν ολίγοις η «τιμή» του δανείου των ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Μέτρα που ήρθαν για να μείνουν, μέτρα που εκτοξεύσουν στην πραγματικότητα την ανεργία, την φτώχεια, ανέχεια. Μέτρα που θα ανατινάξουν την ελληνική κοινωνία.
Τα παραδείγματα της κατάστασης των χωρών όπου παρενέβη το ΔΝΤ είναι χαρακτηριστικά. Ουγγαρία, Λετονία, Αργεντινή έφτασαν σε σημείο εξαθλίωσης και χρειάστηκε μια μεγάλη παλλαϊκή εξέγερση στην Αργεντινή, για να βγει η χώρα από το τέλμα. Όπως και εκεί, ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει τίποτα ,από το 2001 μέχρι σήμερα έχει πληρώσει τόκους δανείων 300 δις ευρώ και σήμερα το χρέος παραμένει 300 δις ευρώ!
Παράλληλα η κυβέρνηση σαν να μην ήταν αρκετή η τόσο προδοτική όσο και προσχεδιασμένη παράδοση της χώρας στα χέρια του ΔΝΤ, αποφασίζει να χτυπήσει και την δημόσια παιδεία παρουσιάζοντας το φρικτό νέο πολυνομοσχέδιο για την διάλυση της Α’βάθμιας και Β’βάθμιας εκπαίδευσης και τη ισοτήμηση των ΑΕΙ με τα ΚΕΣ.
Στο πλευρό της βρίσκει και τον πιο ισχυρό σύμμαχο σε σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ της χώρας. Είναι τρομακτικό το σθένος της προσπάθειας να πεισθούμε όλοι μας πως τα μέτρα είναι «σκληρά μα αναγκαία» πως «δεν γινόταν αλλιώς», πως τέλος πάντων η καταστρεπτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος.
Η πραγματικότητα όμως βρίσκεται αλλού, πως στην ιδιότυπη χούντα που ζούμε όλοι μας υπάρχει και άλλος δρόμος. Υπάρχουν οι κινητοποιήσεις, οι ακτιβισμοί, οι αγώνες του λαού και της νεολαίας. Υπάρχει η πολιτική που κοιτά τους ανθρώπους και όχι του οικονομικούς δείκτες, αυτή που γράφεται στους δρόμους. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι η ώρα να συγκροτηθεί ένα πλατύ μαζικό ρεύμα αντίστασης που θα ανατρέψει την σύγχρονη κατοχή. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα πράγματα μετά την έλευση του ΔΝΤ θα αλλάξουν, στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε προς ποια κατεύθυνση
Γιατί μπορούμε να κάνουμε την κρίση, ευκαιρία ανατροπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου