Παρά τις δεσμεύσεις του, ότι δε θα φτάναμε σε αυτό το σημείο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την Παρασκευή 23 του μήνα από το Καστελόριζο ότι τελικά η χώρα θα προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης.
«Δεν είναι ώρα για μεμψιμοιρίες για το είδος του μηχανισμού βοήθειας. Είμαστε υπό επιτήρηση, υπό κηδεμονία για να είμαστε ειλικρινείς, και θέλουμε με το έργο μας να πάρουμε στα δικά μας χέρια τις τύχες μας»
Πρακτικά αυτό ισοδυναμεί με πλήρη υποδούλωση της χώρας στο ΔΝΤ το οποίο ανάμεσα στα πολλά μέτρα που ζητάει να εφαρμοστούν σημειώνει και τα εξής :
1) Κατάργηση του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα (αλήθεια σε ποιανού την τσέπη θα καταλήξουν αυτά τα λεφτά? Στο κράτος πάντως όχι)
2) Περικοπές στις συντάξεις
3) Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (που σημαίνει πως η αμοιβή για την εργασία μας θα προέρχεται αποκλειστικά από το πόσο καλά θα παζαρέψουμε το τομάρι μας με τον εργοδότη χωρίς το κράτος να έχει καμία εμπλοκή)
4) Μαζικά ξεπουλήματα Δημοσίων Επιχειρήσεων (πχ. ΟΣΕ)
5) Μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα και απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό.
Και τα καλύτερα έρχονται……
Τα μέτρα είναι μονόδρομος; (ή που θα βρούμε τα λεφτά;)
Όποιος τολμά να αντιδράσει στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης παίρνει την απάντηση: «πείτε μας που θα βρούμε τα λεφτά;» Ζητάμε εκ των προτέρων συγνώμη για την κουραστική λίστα που θα ακολουθήσει αλλά έχει και η ανοχή τα όρια της και δυστυχώς για τον πρωθυπουργό σε αυτή την χώρα δεν κατοικούν μόνο κόπανοι που τον συναντάνε στον δρόμο και του δίνουν τον μισθό τους. Έχουμε και λέμε:
11,8 δις είναι τα κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο το 2009.
10.000 υπεράκτιες εταιρείες ελληνικών συμφερόντων διακινούν δεκάδες δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους πάνω από 6 δις.
12 δις ευρώ υπολογίζεται η ετήσια φοροδιαφυγή, 8 δις η ετήσια φοροκλοπή ΦΠΑ, 8 δις οι ταξικές φοροαπαλλαγές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
2 δις θα εξοικονομούσαμε αν είχαμε φορολογικό συντελεστή επί των κερδών αυτόν που είχαμε την δεκαετία του 90 (45%), από τις 300 μόνο πιο κερδοφόρες ανώνυμες εταιρείες (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008).
3 δις ευρώ τα κέρδη των τραπεζών μέσα στο 2009.Μείωση των εξοπλιστικών δαπανών οι οποίες είναι 4,1-4,3% ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια.
Ο προϋπολογισμός προβλέπει 16 εκατομμύρια ευρώ από τη φορολόγηση των εφοπλιστών και 45 εκατομμύρια ως έσοδο από τις πράσινες κάρτες των μεταναστών.
Η εκκλησιαστική περιουσία φορολογείται με 9% στα έσοδα της από ακίνητα μισθώματα και οι δωρεές από 10% σε χρήμα και 5% σε είδος έπεσαν τελικά στο 0,5%.
Μ όνο μια εταιρεία σούπερ μάρκετ το 2008 στη χώρα μας είχε τζίρο 1,94 δις ε. (κάτι λιγότερο δηλαδή από το 1% του ελληνικού ΑΕΠ) και πλήρωσε φόρο 6,1 εκ. Αθροιστικά οι 12.000 υπάλληλοι της πλήρωσαν μεγαλύτερο φόρο.
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ή Διεθνής Νεοφιλελεύθερη Τρομοκρατία)
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει μιλήσει για την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως για αυτούς υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που μας δείχνουν την τεχνογνωσία του. Η Αργεντινή το διάστημα 1998-2001 ακολουθώντας τις υποδείξεις του ΔΝΤ οδηγήθηκε σε συνολική οικονομική κατάρρευση
(μείωση 22% του ΑΕΠ). την περίπτωση της Λετονίας η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας ήταν 18% μέσα σε ένα χρόνο και η ανεργία πήγε από 6,2% το 2007 σε 22% το 2009. Οι απολύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες θα αγγίξουν το 20-30%, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 20% και οι συντάξεις 10%. Όσο για την δική μας περίπτωση ο επικεφαλής του ΔΝΤ Στρος Καν δήλωσε ότι: «θα είναι οδυνηρό»…
Τελικά τι σημαίνει κρίση; (ή πώς να κάνουμε την κρίση ευκαιρία)
Όταν μιλάμε για κρίση αναφερόμαστε σε μία κατάσταση στην οποία έχει χαθεί το σημείο ισορροπίας. Από την μεριά των κυρίαρχων αναπτύσσεται μια προσπάθεια ακύρωσης όσο το δυνατόν περισσότερων κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Η σημερινή κρίση είναι η άλλη όψη της ανάπτυξης που γνωρίσαμε. Μιας ανάπτυξης που στηρίχθηκε στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών και του δημόσιου πλούτου. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τόσα χρόνια ζητάγανε θυσίες για να υπάρξει ανάπτυξη και τώρα ζητάνε θυσίες για να βγούμε από την κρίση. Θυσίες που πάντα πρέπει να γίνονται από τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία.Για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η κρίση είναι ευκαιρία να τελειώσει ότι ξεκίνησε τα προηγούμενα χρόνια. Να διαλύσει το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις και να ιδιωτικοποιήσει ότι έμεινε όρθιο. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχονται να πάρουν ρεβάνς από το φοιτητικό κίνημα με την αναγνώριση των κολεγίων, που θα φέρει άλλο ένα χτύπημα στην δημόσια δωρεάν παιδεία και στην εργασιακή μας προοπτική.
Η κρίση όμως μπορεί να γίνει και για εμάς ευκαιρία. Μία ευκαιρία να ακυρώσουμε όλες τις επιλογές που χτυπάνε τα δικαιώματα μας. Μια ευκαιρία ανατροπής που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που να χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Μοναδική προϋπόθεση είναι οι μαζικοί συλλογικοί μας αγώνες. Με άλλα λόγια η κατάσταση είναι απελπιστική και η λύση απελπιστικά απλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου