ΛΑΡΙΣΑ: ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (τεύχος 1ο)

Η Χρυσή Αυγή και ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος προγραμμάτιζαν για το πρωί της Κυριακής 18/4 στην Λάρισα, εκδήλωση και πορεία στην πόλη με αφορμή τα 55 χρόνια από τον ΕΟΚΑ στην Κύπρο. Σημείο εκκίνησης ήταν το άγαλμα του Γρίβα Διγενή στην πλ. Βησσαριώνος. Σαν απάντηση στην προσπάθεια των φασιστών να χτίσουν επιρροή στην πόλη, καλέστηκε αντιφασιστική συγκέντρωση σε γειτονική πλατεία, από την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας, αντιεξουσιαστικές κινήσεις, αριστερούς φοιτητές της ΑΡΕΝ κ.λ.π. Από την πλευρά μας συμμετείχαμε επίσης. Η φασιστική συγκέντρωση έφτασε μέχρι τα 90 άτομα. Ενώ η αντιφασιστική κάποια στιγμή ξεπέρασε τα 200. Τελικά οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επέτρεψαν την φασιστική πορεία, ενώ προέβησαν και σε παραπομπή στο τμήμα των Η.Παναγιώταρου της Χρυσής Αυγής και του Α.Χάμου του Π.Ε.Συνδέσμου.

ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ :ΠΛΗΤΤΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΠΛΗΤΤΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ (τεύχος 1ο)

Η έντονη οικονομική κρίση και οι άγριες περικοπές στη δημόσια σφαίρα που έχει εξαγγείλει το ΔΝΤ και εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έφθασαν πλέον στον ήδη δυσχερή χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Η υπουργός παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου στις 13/4 εξήγγειλε το νομοσχέδιο για το "Νέο Σχολείο" , όπου ορίζεται νέο καθεστώς για τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, ενώ ξεκάθαρα υποβαθμίζεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Καταργείται η έννοια του διοριστέου εκπαιδευτικού, ο αριθμός των προσλήψεων εξαρτάται από τα μέτρα του ΔΝΤ με περιθώρια ακόμη και ελαχίστων προσλήψεων λόγω της οικονομικής κρίσης, καταδικάζονται χιλιάδες νέοι πτυχιούχοι σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, δεν δίνεται λύση για τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται ήδη στη λίστα αναμονής, απαξιώνονται πλήρως τα πτυχία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, αυξάνονται τα ωράρια και η πίεση των εκπαιδευτικών, εισάγεται ο θεσμός της αξιολόγησης των σχολείων συνδεόμενη άμεσα με τη χρηματοδότηση και φέρνοντας προ των πυλών το ιδιωτικό κεφάλαιο. 

Μειώσεις στους διορισμούς

Πλέον όλες οι προσλήψεις μόνιμων, αναπληρωτών ή ωρομίσθιων θα γίνονται μόνο μέσω του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, ο οποίος θα προκηρύσσεται ανά διετία. Αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι πως ο αριθμός των διορισθέντων θα είναι ανοιχτός, το υπουργείο Παιδείας θα διορίζει όσους εκπαιδευτικούς θέλει άσχετα με τα κενά στα σχολεία. Γενικά, με το πρόσχημα της οικονομικής δυσχέρειας η κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία να κάνει σοβαρές μειώσεις σε μόνιμους εκπαιδευτικούς ακόμα και έως 50% με αυτονόητες τις παιδαγωγικές επιπτώσεις και τη δυσκολία στο έργο του εκπαιδευτικού, δηλαδή κλείσιμο μικρών σχολείων, τμήματα 30 ατόμων κ.τ.λ.

Nα υπογραμμίσουμε ακόμα ότι ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ δεν είναι η κορωνίδα της διαφάνειας και της αντικειμενικότητας, όπως καυχιέται η υπουργός. Αποτελεί ένα σύστημα απόρριψης και όχι πρόσληψης, προκειμένου να αιτιολογήσει την πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων για περικοπή μόνιμων διορισμών στο δημόσιο σχολείο. Όλοι οι διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού ως προς το θέμα της αξιοκρατίας και της αντικειμενικότητας. Ξεκάθαρα αμφισβητείται η αξία των πτυχίων και το δικαίωμα του κάθε πτυχιούχου να μπορεί να βρίσκει δουλειά. 

Οι εξετάσεις δεν έχουν τέλος

«Η αρχική εκπαίδευση αποτελεί το σημείο εκκίνησης» και το Υπουργείο Παιδείας μας προετοιμάζει για τον αγώνα 

δρόμου που ξεκινάμε για να διοριστούμε στο δημόσιο σχολείο. Αφού λοιπόν πάρουμε πτυχίο θα υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς εξετάσεις μέχρι να συγκεντρωθεί η βαθμολογική βάση για να πετύχουμε. Τότε θα ενταχθούμε σε έναν ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη. Για την τελική πρόσληψη (αν και όποτε επιτευχθεί) μπορεί να υπάρξει και μοριοδότηση που όπως χαρακτηριστικά αναλύονται από το υπουργείο είναι η επιτυχία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (μας λένε ξεκάθαρα πως θα χρειαστεί να συμμετέχουμε και πάνω μια φορά σε διαγωνισμό), τα ακαδημαϊκά προσόντα, η προϋπηρεσία αλλά και. τα κοινωνικά κριτήρια, που εννοείται πως δεν διευκρινίζονται. Οι υπάρχοντες πίνακες προϋπηρεσίας θα κλείσουν στις 30 Ιουνίου 2010, για να περάσουμε στο μονόδρομο του ΑΣΕΠ. Έως τότε προβλέπεται μια μεταβατική περίοδος για τα επόμενα δύο χρόνια όπου το 60% θα προέρχεται από τον ΑΣΕΠ και το 40% από τους πίνακες προϋπηρεσίας. Από τους υπολοίπους μόνο αυτοί που έχουν προϋπηρεσία 24 μηνών θα μπουν στους πίνακες επιτυχόντων του ΑΣΕΠ με το 'πλεονέκτημα' της μικρότερης βάσης (50-54 μονάδες) για συμμετοχή σε δύο διαγωνισμούς. Είναι προφανές πως δεν υπάρχει μέριμνα για τους δασκάλους που έχουν θέσεις αναπληρωτών ενώ οι ωρομίσθιοι καθηγητές, που φθάνουν τους 12.800 και τρέχουν καθημερινά από το ένα σχολείο στο άλλο για να συμπληρώσουν ώρες υπηρεσίας. Μάλλον το ΠΑΣΟΚ μας ξεκαθαρίζει πως η ωρομισθία δε θα καταργηθεί και η επισφάλεια θα εδραιωθεί στο κλάδο των εκπαιδευτικών. 

«Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης»

Μπαίνει σε εφαρμογή το συγκεκριμένο Πιστοποιητικό, που αρχικά είχε κατατεθεί επί Γ. Αρσένη. Το Πιστοποιητικό θεωρείται προϋπόθεση για τη συμμετοχή στον ΑΣΕΠ καθώς εξασφαλίζει την γνώσης της διδακτικής ικανότητας και την αξιοκρατία ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς. Γιατί είναι αξιοκρατικό οι απόφοιτοι των ΠΤΔΕ, ΠΤΠΕ ,ΠΤΕΑκαι μερικών ακόμα σχολών, που έχουν εξεταστεί επιτυχώς σε παιδαγωγικά μαθήματα για να πάρουν το πτυχίο τους, να πρέπει να ξαναεξεταστούν; Στο κάτω κάτω , μια γραπτή εξέταση αποδεικνύει ότι κάποιος είναι σε θέση να μπει στην τάξη και να κάνει μάθημα; Το ζητούμενο ήταν και παραμένει η επαρκής παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια και

 η ουσιαστική επιστημονική στήριξη και επιμόρφωση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών. Τέλος, για να μπορέσουν οι απόφοιτοι να εφοδιαστούν με το πιστοποιητικό θα επιστρέψουν στο πανεπιστήμιο μπλοκάροντας παιδαγωγικές και 'καθηγητικές' σχολές.

Η αξιολόγηση ανοίγει τη πόρτα στην άρση μονιμότητας

Αφού, λοιπόν, πάρουμε πτυχίο, δώσουμε εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, καταφέρουμε να είμαστε επιτυχόντες του ΑΣΕΠ και στη συνέχεια διορισθέντες, η Οδύσσεια θα συνεχιστεί. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός θα είναι για δύο ολόκληρα χρόνια υπό την επίβλεψη ενός μέντορα. Αυτός είναι ο καθοδηγητής που θα πρέπει να συμμορφώσει τον νεοδιόριστο στις υποδείξεις του υπουργείου. Χάνεται, δηλαδή, η παιδαγωγική ελευθερία και υποθάλπεται η φαντασία του εκπαιδευτικού έργου. Οι εκπαιδευτικοί εξασκούνται στο να ακολουθούν τυφλά του προγράμματος του υπουργείου. Ο μέντορας, λοιπόν, κρίνει τη δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος (περαιτέρω δηλαδή υποβάθμιση του πτυχίου) και αν αποφανθεί αρνητικά, τότε ο δόκιμος θα μεταφερθεί σε διοικητικές θέσεις, ο αριθμός των οποίων δεν ορίζεται. Σε γενικές γραμμές, εδραιώνεται η αξιολόγηση αρχικά μέσα στο ίδιο το σχολείο, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη και να οριοθετούνται οι εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες αλλά και η χρηματοδότηση του σχολείου, πράγμα που ανοίγει το δρόμο σε εξωτερικές παρεμβάσεις και ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Η απάντησή μας.

Δε μπορεί να είναι άλλη από ΟΧΙ! Είναι ξεκάθαρο πως το «Νέο Σχολείο» πάει την εκπαίδευση πολύ πίσω, θυμίζει εποχές που η πρόσληψη στο δημόσιο ήταν σχεδόν ακατόρθωτη και υποβαθμίζει στο έπακρον το ρόλο του εκπαιδευτικού και του πτυχίου του. Το νομοσχέδιο της Ά. Διαμαντοπούλου είναι ένα ακόμα χτύπημα του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, της επιβάρυνσης των εργαζομένων, της πολιτικής των περικοπών και των μειώσεων στις προσλήψεις. Σε αυτή λοιπόν τη τόσο κρίσιμη συγκυρία πρέπει να αντιδράσουμε από τώρα για να μην εφαρμοστεί κανένα μαύρο σημείο του πολυνομοσχεδίου, άλλωστε η εξίσωση των πτυχίων μας με αυτών των ΚΕΣ θα βαθύνει των εργασιακό μεσαίωνα για χιλιάδες αποφοίτους. Καλούμε οι φοιτητικοί σύλλογοι των σχολών όπου οι απόφοιτοι απορροφούνται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να καταδικάσουν όλα τα νέα μέτρα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και να περάσουν στην αντεπίθεση με κινητοποιήσεις .

Απλά μαθήματα οικονομικής ορολογίας ή αλλιώς…ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ!!! (τεύχος 1ο)

Όροι, έννοιες, πεφωτισμένοι αστοί οικονομολόγοι, παντογνώστες δημοσιογράφοι , ‘απαραίτητα’ μέτρα και όλα αυτά για το καλό της ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τις οικονομικές έννοιες? Τι πραγματικά είναι το έλλειμμα, τα ομόλογα, τα spread και πως μέσω αυτόν βοηθούν το κεφάλαιο να βγει χωρίς μελανιές από την κρίση;

Δημόσιο έλλειμμα: Είναι η διαφορά ανάμεσα στα ετήσια έσοδα και στις ετήσιες δημόσιες δαπάνες. Αν οι δαπάνες είναι μεγαλύτερες έχουμε έλλειμμα. Το 2009 είχαμε έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ (περίπου 30 δις).

Το έλλειμμα είναι ταξικό μέγεθος! Και δω κρύβεται και η  μεγαλύτερη απάτη από μεριάς κεφαλαίου: τα έσοδα προέρχονται κυρίως από την φορολογία, άρα η κατανομή των φορολογικών βαρών παίζουν σημαντικό ρόλο. Τι γίνεται στην Ελλάδα; Την κρίση καλείται να πληρώσουν τα χαμηλά μισθωτά  στρώματα και όχι αυτοί που έχουν 300 εκατομμύρια κέρδη μόνο για το πρώτο εξάμηνο (βλ. τράπεζες). Αλλά και οι δημόσιες δαπάνες κατανέμονται με ταξικά κριτήρια αφού αν σκεφτεί κανείς  τις επιλογές των κυβερνήσεων του κεφαλαίου για τους μισθούς και τις συντάξεις  απ την μία και για τους εξοπλισμούς και την καταστολή από την άλλη θα καταλάβει την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική!

Δημόσιο χρέος: Το έλλειμμα δημιουργεί  ‘ανάγκη’ για δανεισμό. Το 2010 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο 120% του ΑΕΠ..Στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά αυτό σημαίνει πίεση της χώρας να καλύψει αυτό το χρέος. Πως όμως; Μα φυσικά δανειζόμενη χρήματα από τράπεζες οι οποίες τα έχουν δανειστεί από την ΕΚΤ με πολύ μικρότερο επιτόκιο! Άρα οι τράπεζες κερδοσκοπούν! Και ποιος θα πληρώσει αυτήν την διαφορά; Μα φυσικά ο ελληνικός λαός και όχι το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο θα συνεχίσει να πλουτίζει!

Κρατικά ομόλογα: Είναι χρεόγραφα που εκδίδει το δημόσιο μέσω των οποίων δανείζεται. Κάθε ομόλογο έχει μία ονομαστική αξία, τόση όσα τα χρήματα που παίρνει το δημόσιο από το δανειστή που το αγοράζει, διάρκεια (δηλαδή λήγει) και επιτόκιο που καλείται να πληρώσει το δημόσιο στον κάτοχο. Μέσω αυτών λοιπόν δανείζεται το ελληνικό δημόσιο. Στον νεοφιλελευθερισμό, τα κρατικά ομόλογα διατίθενται στην διεθνή αγορά και διαμορφώνονται ανάλογα από την διάθεση των δανειστών μέσω δημοπρασιών. Αν δεν μπορέσει το δημόσιο να αντλήσει αυτά που θέλει, χρεοκοπεί. Πριν από αυτή την φάση πουλάς τα ομόλογα σου πολύ πιο κάτω απ την ονομαστική τους αξία. Γενικά τα ομόλογα αγοράζονται και πωλούνται σε καθημερινή φάση όπως και οι μετοχές άρα και η αξία τους έχει αυξομειώσεις. Με λίγα λόγια, το δημόσιο χρέος εξαρτάται από τις διαθέσεις των αγορών! Αν πουλήσεις μαζικά ομόλογα αυξάνεις την απόδοση τους, αν όχι την μειώνεις. Και ποιος βγάζει κέρδος μέσα απ αυτό; Μα φυσικά το μεγάλο κεφάλαιο που μπορεί να εκμεταλλευτεί την αδυναμία μια χώρας και να αγοράσει κάτω απ την ονομαστική του αξία το ομόλογο και να χει κέρδος!

Spread ελληνικών ομολόγων: Η διαφορά απόδοσης ενός ομολόγου, δηλαδή του λόγου προς την τιμή του διά 100, με την απόδοση των γερμανικών ομολόγων αναφοράς ονομάζεται spread.

Τι γίνεται σε περίπτωση εκτίναξης των spread; Η χώρα μετατρέπεται στα μάτια των διεθνών δανειστών της σε υποψήφιο κακοπληρωτή.

Τράπεζες: Οι μόνες κερδισμένες από την κρίση! Δανείζονται από την

ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) με 1% και δανείζουν στα κράτη-μέλη μέχρι και με 6%!!!Η συνθήκη του Μάαστριχτ στο όνομα του ‘αγώνα ενάντια στον πληθωρισμό’ ορίζει ρητά ότι οι χώρες δεν μπορούν να δανειστούν απευθείας από την ΕΚΤ!!!Νόμος των αγορών  και μια καλή ευκαιρία οι τράπεζες να ληστεύουν τον λαό ο οποίος καλείται αργότερα να πληρώσει τα σπασμένα!

Οίκοι αξιολόγησης: Ιδιωτικές εταιρίες που αξιολογούν το αξιόχρεος των κρατών. Μετουσιώνονται στις γνωστές μας Moody’s, S&P, Fitch κτλ.  Ποιος τους όρισε αξιολογητές; ΚΑΝΕΙΣ! Ποιος εγγυάται την ορθότητα των παρατηρήσεων τους; ΚΑΝΕΙΣ! Οι οίκοι αξιολόγησης παράγουν πολιτική. Πώς; Μέσω των εκθέσεων τους  αξιολογώντας τη  δυνατότητα και την θέληση να μειώσουν  το δημόσιο χρέος με την γνωστή οδό: περικοπή συντάξεων, κοινωνικών παροχών, αποκρατικοποιήσεις  κτλ . Και φυσικά η παρουσία τους στην οικονομία μόνο τυχαία δεν είναι αφού πάντα εκ του αποτελέσματος βοηθούν το μεγάλο κεφάλαιο και ρυθμίζουν την οικονομική πολιτική των κρατών  που μεταφράζεται σε επιπρόσθετα βάρη για τα χαμηλά εισοδήματα!

Πως αντιδρούμε εμείς σε όλα αυτά; Υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση; Είναι τελικά μονόδρομος το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα περί ελεύθερης αγοράς; Σαφώς και ΟΧΙ!!! Οι ζωές των εργαζόμενων και της νεολαίας είναι αφημένες σε πολιτικές υπεράσπισης του μεγάλου κεφαλαίου. Η κρίση επιδεινώνει την κακή ποιότητα ζωής των εργαζομένων και οι πολιτικές αποφάσεις μετακυλύουν το  βάρος εξόδου στα χαμηλά μισθωτά στρώματα. Οι νέοι εργαζόμενοι/ες θα γίνουν οι σύγχρονοι σκλάβοι. Οι κοινωνικές παροχές σε υγεία, παιδεία, ασφάλιση θα περικόπτονται όλο και περισσότερο αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Αν δεν στήσουμε πυρήνες αντίστασης ξεκινώντας από τις σχολές μας, αν δεν δημιουργήσουμε κλίμα ετοιμοπόλεμο ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αν δεν ασκήσουμε εμείς οι ίδιοι την πολιτική που θα ορίζει ως βάση την ικανοποίηση των αναγκών μας.

Όλοι στους δρόμους και στην οργάνωση του αγώνα γιατί 

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ! ΤΟ ΔΝΤ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΕΔΩ!! (τεύχος 1ο)

Παρά τις  δεσμεύσεις του, ότι δε θα φτάναμε σε αυτό το σημείο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την Παρασκευή 23 του μήνα από το Καστελόριζο ότι τελικά η χώρα θα προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης.

 «Δεν είναι ώρα για μεμψιμοιρίες για το είδος του μηχανισμού βοήθειας. Είμαστε υπό επιτήρηση, υπό κηδεμονία για να είμαστε ειλικρινείς, και θέλουμε με το έργο μας να πάρουμε στα δικά μας χέρια τις τύχες μας»

Πρακτικά αυτό ισοδυναμεί με πλήρη υποδούλωση της χώρας στο ΔΝΤ το οποίο ανάμεσα στα πολλά μέτρα που ζητάει να εφαρμοστούν σημειώνει και τα εξής :

 1)    Κατάργηση του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα    (αλήθεια σε ποιανού την τσέπη θα καταλήξουν αυτά τα λεφτά? Στο κράτος πάντως όχι)

2)   Περικοπές στις συντάξεις

3)   Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (που σημαίνει πως η αμοιβή για την εργασία μας θα προέρχεται αποκλειστικά από το πόσο καλά θα παζαρέψουμε το τομάρι μας με τον εργοδότη χωρίς το κράτος να έχει καμία εμπλοκή)

4)   Μαζικά ξεπουλήματα Δημοσίων Επιχειρήσεων (πχ. ΟΣΕ)

5)   Μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα και απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό.

Και τα καλύτερα έρχονται……

Τα  μέτρα είναι μονόδρομος; (ή  που θα βρούμε τα λεφτά;)

        Όποιος τολμά να αντιδράσει στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης παίρνει την απάντηση: «πείτε μας που θα βρούμε τα λεφτά;» Ζητάμε εκ των προτέρων συγνώμη για την κουραστική λίστα που θα ακολουθήσει αλλά έχει και η ανοχή τα όρια της και δυστυχώς για τον πρωθυπουργό σε αυτή την χώρα δεν κατοικούν μόνο κόπανοι που τον συναντάνε στον δρόμο και του δίνουν τον μισθό τους. Έχουμε και λέμε:

11,8 δις είναι τα  κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο το 2009.

10.000 υπεράκτιες εταιρείες ελληνικών συμφερόντων διακινούν δεκάδες δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους πάνω από 6 δις.

12 δις ευρώ υπολογίζεται η ετήσια φοροδιαφυγή, 8 δις η ετήσια φοροκλοπή ΦΠΑ, 8 δις οι ταξικές φοροαπαλλαγές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

2 δις θα εξοικονομούσαμε αν είχαμε φορολογικό συντελεστή επί των κερδών  αυτόν που είχαμε την δεκαετία του 90 (45%), από τις 300 μόνο πιο κερδοφόρες ανώνυμες εταιρείες (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). 

3  δις ευρώ τα κέρδη των τραπεζών μέσα στο 2009.Μείωση των εξοπλιστικών δαπανών οι οποίες είναι 4,1-4,3% ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια.

Ο προϋπολογισμός προβλέπει 16 εκατομμύρια ευρώ από τη φορολόγηση των εφοπλιστών και 45 εκατομμύρια ως έσοδο από τις πράσινες κάρτες των μεταναστών.

Η εκκλησιαστική περιουσία φορολογείται με 9% στα έσοδα της από ακίνητα  μισθώματα και οι δωρεές από 10% σε χρήμα και 5% σε είδος έπεσαν τελικά στο 0,5%.

Μ όνο μια εταιρεία σούπερ μάρκετ το 2008 στη χώρα μας είχε τζίρο 1,94 δις ε. (κάτι λιγότερο δηλαδή από το 1% του ελληνικού ΑΕΠ) και πλήρωσε φόρο 6,1 εκ.  Αθροιστικά οι 12.000 υπάλληλοι της πλήρωσαν μεγαλύτερο φόρο.

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ή Διεθνής Νεοφιλελεύθερη Τρομοκρατία)

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει μιλήσει για την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως για αυτούς υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που μας δείχνουν την τεχνογνωσία του. Η Αργεντινή το διάστημα 1998-2001 ακολουθώντας τις υποδείξεις του ΔΝΤ οδηγήθηκε σε συνολική οικονομική κατάρρευση

(μείωση 22% του ΑΕΠ). την περίπτωση της Λετονίας η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας ήταν 18% μέσα σε ένα χρόνο και η ανεργία πήγε από 6,2% το 2007 σε 22% το 2009. Οι απολύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες θα αγγίξουν το 20-30%, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 20% και οι συντάξεις 10%. Όσο για την δική μας περίπτωση ο επικεφαλής του ΔΝΤ Στρος Καν δήλωσε ότι: «θα είναι οδυνηρό»…

Τελικά  τι σημαίνει κρίση; (ή πώς να κάνουμε την κρίση ευκαιρία)

Όταν  μιλάμε για κρίση αναφερόμαστε σε μία κατάσταση στην οποία έχει χαθεί το σημείο ισορροπίας. Από την μεριά των κυρίαρχων αναπτύσσεται μια προσπάθεια ακύρωσης όσο το δυνατόν περισσότερων κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Η σημερινή κρίση είναι η άλλη όψη της ανάπτυξης που γνωρίσαμε. Μιας ανάπτυξης  που στηρίχθηκε στην διάλυση των  εργασιακών σχέσεων και στην ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών και του  δημόσιου πλούτου. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τόσα χρόνια ζητάγανε θυσίες για να υπάρξει ανάπτυξη και τώρα ζητάνε θυσίες για να βγούμε από την κρίση. Θυσίες που πάντα πρέπει να γίνονται από τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία.Για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  η κρίση είναι ευκαιρία να τελειώσει  ότι ξεκίνησε τα προηγούμενα χρόνια. Να διαλύσει το ασφαλιστικό και τις  εργασιακές σχέσεις και να ιδιωτικοποιήσει  ότι έμεινε όρθιο. Μέσα σε αυτό το κλίμα  έρχονται να πάρουν ρεβάνς από το φοιτητικό  κίνημα με την αναγνώριση των κολεγίων, που θα φέρει άλλο ένα χτύπημα στην δημόσια δωρεάν παιδεία και στην εργασιακή μας προοπτική.

Η κρίση όμως μπορεί να γίνει και για εμάς ευκαιρία. Μία ευκαιρία να ακυρώσουμε όλες τις επιλογές που χτυπάνε τα δικαιώματα μας. Μια ευκαιρία ανατροπής που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που να χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Μοναδική προϋπόθεση είναι οι μαζικοί συλλογικοί μας αγώνες. Με άλλα λόγια η κατάσταση είναι απελπιστική και η λύση απελπιστικά απλή.